شوراي سوم تهران

خجالت دارد درباره ي انتخابات شوراها بنويسم و اعتراف نکنم به اشتباهاتي که دور اول و دوم داشتيم. هر چند دست همه ي آنهايي را که براي تشکيل شوراها زحمت کشيدند مي بوسم، از مرحوم آيت الله طالقاني گرفته تا دولت اصلاحات و همه ي آنها که قبل از دولت خاتمي زمينه ي آن را فراهم کرده بودند. اما اصلاح طلبها در دور اول در تهران خراب کردند، گند زدند، نتيجه اش دور دوم معلوم شد، آزادترين انتخابات به مجلس ختم تبديل شد، که هفتم و چهلمش همان انتخابات مجلس هفتم و رياست جمهوري نهم بود. مردم هر چقدر هم حواسشان پرت باشد مي فهميدند که دعواهاي اصغرزاده و بقيه ي اعضاي فشل شوراي اول تهران کاري نيست، دعواي قدرت بود. کارهاي کلان شهر خوابيد، شهر مرده ها شده بود انگار.

از طرفي در دور انتخابات دوره ي دوم به جاي اين که آدم هاي کمتر سياسي کانديدا کنيم، هر بچه جقله که پيدا شد را کانديدا کرديم، هيچ کوتاه هم نيامديم، ائتلاف يعني چه، به کي؟ با اونها، اه اه، پيف پيف! خاک تو سرمون شد و از ما که اصلاح طلبيم تا اونهايي که اونطرف تر بودند هيچکي راي نياورد، به جايش از آن طرف يک عده ي غير سياسي تازه نفس به راحتي تمام تحت يک ليست راي آوردند. چون انتخابات آزاد بود هر کس هر چه خواست! خورد، خيلي ها انگار کردن که مردم بلانسبت يابو هستند، کراوات را به نشانه ي شخصيت مي زدند، حرف هاي تند سياسي مي زدند، ... که چه، مگه مردم براي چه مي خواستند راي بدهند؟ مردم شوري شهر مي خواستند که برايشان کار کند، سر و صداي بي خود هم نداشته باشد.

گذشته ها گذشته، حالا چه کنيم؟ چه کساني رو کانديدا کنيم؟ به عقل ناقص من که مي رسه هر چي نيروي کاري متخصص و آشنا به تهران داريم رو رو کنيم، آدم سياسي صرف نباشه، مثلا وزراي اصلاح طلب دولت هاي خاتمي گزينه هاي خوبي هستند، بيشتر هم مي تونيم آنها رو محور ائتلاف قرار بدهيم. هيچ چيزي هم ازشون کم نميشه که حالا عضو شوراي شهر تهران شوند، تهران کم چيزي نيست، کار هم زياد دارد، نبايد از زيرش شانه خالي کنند. نيروهاي سياسي رو هم نگه داريم براي جاهايي که سياستمدار لازمه.
به نظرم چراغ خاموش جلو بريم بهتره، زياد شيپور نگيريم دستمون هي تو تريبون ها و رسانه ها داد بزنيم انتخابات اين جوري، اون جوري، کانديداي ما «ماهه»، مال اونها «اقتدارگراست»! هيچ ربطي نداره، کار سياسي نيست، شوراي شهره. تو تبليغات فقط ليست بديم، وگرنه مطمئنم هم راي مان پايين مياد هم بعد ضايع مي شويم.

اين درباره ي تهران، درباره ي شهرهاي ديگه و روستاها بعدا مي نويسم. از دوستان انتظار دارم درباره ي اين بحث بيشتر بنويسند، شور کردن تو اين وقت کم خيلي لازمه.

حاشيه : دو روز پيش داشتم ماهواره مي ديدم، کانال هاي غير فارسي زبان، يکي احمدي نژاد رو نشون مي داد، يکي انوشه انصاري و يکي هم شيرين عبادي رو.