مادران دانشجوي ما

ديشب با نوشهر تلفني صحبت مي‌كردم؛ پدر، مادر و برادرم همگي خوب بودند؛ مادرم از قبول شدنش توي كنكور كارداني به كارشناسي خبر داد؛ كارشناسي زبان انگليسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نوشهر و چالوس؛ آن هم در 55 سالگي!

دانشگاه رفتن مادرم اولش بيشتر شوخي بود، چند سالي بود که مي‌رفت و توي کنکور شرکت مي‌کرد اما خبري نمي‌شد. هميشه مامادربزگم(مادر مادرم) خدابيامرز مي‌گفت که مادرتون قبل از اين که بياد نوشهر تو دانشگاه ملي شيراز قبول شده بود، اما اومد نوشهر و نرفت اونجا؛ براي همين هم پدرم بايد شرمنده مي‌شد كه چرا مادرم به خاطر ازدواجش نتوانسته به دانشگاه برود. اين سال‌هاي آخر که زنده بود خيلي حال مي‌کرد که اين دخترش هم بالاخره رفته دانشگاه، آخه سه تا ديگه از خاله‌هايم به دانشگاه رفته بودند.

و مادرم هم سال 82 بالاخره رفت دانشگاه، البته دانشگاه که؛ از اين پودماني‌هاي علمي كاربردي، اولش راحت مي‌شد رفت اما الان همون هم داره دانشگاهي جدي مي‌شه. واقعيتش اينه که اولش يه ذره خجالت مي‌کشيدم بگم که مادرم سر پيري رفته دانشگاه، بعدش عادي شد. عين جوون‌هايي كه تازه به دانشگاه ميرن، مي‌رفت و خوب درس مي‌خوند، هميشه شاگرد اول کلاس بود، با اين که باقي هم کلاسي هاش جوون بودند، قدرت يادگيري‌شون هم به مراتب بالاتر بود اما عزم جزم يه چيز ديگست. درس خواندنش شب امتحاني نبود؛ هميشه از كلاس جلو بود و بچه‌هاي كلاس ازش كمك مي‌گرفتند. چند دفعه هم تو اين سال‌ها هم كلاسي‌هاش مي‌آمدند خونه تا مادرم بهشون كمك كنه.

درسشون كه تابستان امسال تمام شد به مادرم گفتند كه بيا به بچه‌هايي كه تازه وارد هستند آموزش بده؛ آموزش براي تقويت آنها. و حالا چند ماهي است به قول پدرم که به شوخي ميگه والده رفته دانشگاه براي تدريس! براي خودش دفتري داره، تلفني و كلاسي و چند تا شاگرد.

فكرش را بكنيد كه سال 82 بعد از 31 سال خانه‌داري، رفت دانشگاه و حالا در 55 سالگي دانشجوي كارشناسي شده، آن هم زبان انگليسي. تازه بهم گفت كه دانشگاه آزاد نوشهر و چالوس كارشناسي ارشدش را هم داره! يعني از الان تو فكر دو سال ديگه است.

راستي مادر مطهره خانم هم توي 48 سالگي دانشجوي فوق ليسانس حكمت و فلسفه در دانشگاه آزاد است در تهران.

خدا قوت بدهد به اين مادرهاي ما! و خدا يه بذل توجهي هم به ما داشه باشه بلكه از تنبلي در بيايم!