سرعت خواندن و بررسي نامههاي مردم به آقاي احمدينژاد كه ابتكار ايشان از بدو انتخابش به عنوان رياست جمهوري بود به قدري پايين است كه قطعا بخش اعظم اين نامهها باز نشده به رييس جمهور بعدي منتقل ميشود.
البته «ستاد نامههاي مردم به رييس جمهوري» تا به حال 300 هزار نامهي مردم به احمدينژاد را باز كرده و خواندهاند اما تنها در سفر چهار روزهي آقاي احمدينژاد حدود يك ميليون نامه به او نوشته شده است.
دربارهي تعداد كل نامههاي مردم به رييس جمهور خبري را نشنيدهام، براي همين بد نيست كه خبرنگاران محترم حوزهي دولت دربارهي تعداد اين نامهها و نحوهي بررسي آنها گزارشيهايي تهيه كنند و در اختيار مردم بگذارند.
قطعا اگر مردم بدانند كه نامههايشان اصلا باز هم نخواهد شد ديگر نمينويسند. مردمي كه اين نامهها را مينويسند اكثر آنها مشكلات اقتصادي يا اداري دارند و به جاي اين كه از طريق اداري آنها را پيگيري كنند نامهاي نوشتهاند و به اميد آن هستند كه روزي نتيجه دهد!
چند ماهي كه در سال 79 بعد از تمام شدن درسم به نوشهر رفتم و خبرنگاري تازه كار بودم گاهي به ارتباط آقاي «انوشيروان محسني بندپي» نمايندهي مردم نوشهر و چالوس در مجلس شوراي اسلامي با مردم دقت كردم، چه نامههايي كه به او مينوشتند و چه ملاقاتهايي كه با او داشتند، تقريبا همه يا پول ميخواستند يا شغل؛ او هم طبق معمول آنها را به دستگاههاي ديگر حواله ميداد، رييس دفترش براي همهي آن تقاضاهاي مردم مراجعهكننده نامههايي تهيه ميكرد و آقاي نماينده به سرعت برق كوهي از نامهها را در بين كارهايش بدون اينكه وقت كند آنها را بخواند امضا ميكرد.
در زماني كه دبير سرويس پارلماني ايسنا هم بودم يادم هست بچههاي خبرنگار چند گزارش دربارهي مراجعهي مردم به دفتر نمايندهها در محل مجلس تهيه كردند كه بسيار جالب بود.
سفر هفتهي گذشته به خوزستان، بيست و چهارمين سفر استاني رييسجمهور بود، در اين آخري فقط يك ميليون نامه به «ستاد نامههاي مردم به رييس جمهوري» رسيده؛ پس حداقل 6 يا 7 ميليون نامه در يك سال و نيم گذشته براي آقاي احمدينژاد نامه نوشته شده است، كه اين رقم تا پايان دورهي چهار ساله سر به فلك ميگذارد و رسيدگي به آنها براي رييس جمهور بعدي خواهد ماند.
اينجا نميخواهم دربارهي اصل اين كه آيا نوشتن و بررسي نامههاي مردمي درست است يا خير هم قضاوتي كنيم اما به نظر روش بسيار نامناسبي است و بهتر است طوري كه به مردم بر نخورد از آنها خواسته شود از نامه نوشتن به رييس جمهور خودداري كنند، به جايش اگر مشكلي دارند به نهاد مربوط مراجعه كنند چون اگر اين كار فرهنگ شود براي مديران كار مشكل ميشود و همه براي هم توصيه نامه مينويسند؛ توصيهنامههايي بي فايده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
الف ) لـطـفا بــــی رحــمـانـه نــقــد کــنــیــد!
ب ) آدرس ایمیل: aliasghar55@gmail.com