فرق فيلمسازي ما با هاليوود چقدر است؟ در سياست هم ما با آنها همين قدر فاصله داريم. امروز به همكارم علي كه درباره‌ي صدام پرسيد مي‌گفتم همين طور كه ما برنامه داريم كه اين هفته وقت بذاريم ديوار قسمت پايين كارخانه را تعمير كنيم، بعد دوشنبه و سه‌شنبه به آن كار اداري برسيم، فردايش را به فلان كار ديگر بپردازيم؛ آمريكا براي مديريت جهان برنامه دارد،
عليه عراق تبليغات كند، او را در شوراي امنيت محكوم كند، به عراق حمله‌ي نظامي كند، صدام دستگير شود، او را فلان طور در فلان زمان دادگاهي كند، چند ماه طول بكشد اما فقط در دادگاه به اتهاماتي كه آمريكا مي‌خواهد رسيدگي شود، فلان روز به اعدام محكوم شود، فلان روز او را اعدام كنند، در روز اعدام فلاني‌ها در مراسم باشند، هيچ فيلمي از اعدام پخش نشود، فقط شاهدان بگويند كه صدام قبل از اعدام گفته «الله اکبر، درود بر اسلام، مرگ بر فارس ها»، «الله اکبر و محمدا رسول الله»، «چرا بايد بترسم؟ من تمام زندگي ام را در جنگ با کفار و متجاوزين گذرانده‌ام، من متجاوزين و دشمنان عراق را نابود کردم، و من عراق را از فقر به ثروت رساندم» و مردم عراق را به مبارزه با آمريكا و ايران فراخوانده! چند روز بعد فيلم ناقصي كه با موبايل گرفته شده منتشر شود، در آن فيلم به طوري به صدام توهين شده باشد كه اهل تسنن تحريك شوند و شيعه و سني گلاويز بشوند.
اصلا هيچ مسلماني نيست كه قبول داشته باشد صدام با آن جناياتش مسلمان بوده، ببينيد چطور او را در اين اخبار آنچنان مسلماني جلوه مي‌دهند كه بتوانند از آن سوءاستفاده كنند. ببينيد چطور تصوير سازي مي‌كنند كه صدام طرفدار اسلام و مخالف ايراني‌هاست. ببينيد چطور و با چه زيركي مي‌خواهند ايران و آمريكا را از نگاه صدام عراقي يكي جلوه دهند.
يعني واقعا صدام نمي‌خواست در لحظات آخر هم حتي بگويد كه حامي‌اش در جناياتش همين غرب و آمريكا بوده؟ مگر مي‌شود؟ ديگر وقتش تمام بوده، دادگاه‌ها هم براي او تمام شده بود و هيچ اميدي باقي نبود.
براي همين به نظرم اين همه يك فيلم بود به خوبي فيلم‌هاي هاليوود دقيق و زيبا كه نمي‌تواني از آن كوچكتريم ايرادي بگيري، الا اينكه چطور صدام حسين تن به اين كار داد؟ پول و وعده‌ي قدرت كه نمي‌توانست انگيزه‌اي براي تن دادن به طناب اعدام باشد پس تنها يك فرضيه مي‌ماند، به نظرم صدام حالت طبيعي نداشته، حالا يا خودش به طور طبيعي مشكل رواني پيدا كرده بود كه احتمالش كم است؛ يا اين كه قول معروف او را چيزخور كرده بودند و از صدام فقط جسمي باقي مانده بود كه برود بالاي دار.
دیگر مهم نبود که روانی باشد و یا باهوش. او رفت و انهایی که باید دسیسه درست کنند مثل اینکه موفق شدند.
پاسخحذف