چه غوغايي تو دنيا به‌پاست، تيتر يك همه‌ي رسانه‌ها هستيم، آش هسته‌يي ما انگار چه بخواهيم و چه نخواهيم، چه صلح‌آميز باشد چه نباشد، دارد بدجوري مي‌پزد، روغن هم انداخته، هفت وجب!
الهي! چه مي‌شد كه ما نفت نداشتيم؟ خدا دكتر مصدق را بيامرزد كه نفت را عامل تمام بدبختي‌هاي داخلي و خارجي ما مي‌دانست. به خدا اگه ما نفت نداشتيم به هيچ‌چيز گير نمي‌دادند.
چون ايران در مركز منبع انرژي فسيلي جهان است، در واقع دولت در ايران به پشتگرمي همين نفت، دولتي رانتير(رانت‌گير) است كه باعث فاصله‌ي طبيعي دولت - ملت شده. در سياست خارجي هم همه ما را به چشم يه جاي خوب كه بايد آن را در اختيار خودشون بگيرند نگاه مي‌كنند، براي همينه كه 100 ساله دنبال توطئه هستند.
قيمت نفت اين روزها به يمن اظهارات رييس جمهور و سياست خارجي جديد باز هم بالاتر رفته و اين اصلا شوخي خوبي براي غرب نيست كه همه‌ي صنايعش به نفت بسته است.
من كه واقعا از آينده هيچ تصويري ندارم، جنگ مي‌شود، نمي‌شود، اما به ياد افغانستان و عراق مي‌افتم كه علي‌رغم تظاهرات ميليوني مردم مخالف جنگ در سراسر جهان، اتفاق افتاد و همه چيز در آن دو كشور به هم ريخت.
ولي اتفاقا آمريكا در عراق به نتيجه‌ي عكس رسيد و شرايط به طوري رقم خورد كه شيعيان متحد ايران به طور كاملا دموكراتيك سر كار آمده‌اند و اين براي آمريكايي‌ها خيلي سوز داره. خدا كنه ما مجبور نشويم هزينه‌ي شكست آمريكا تو عراق رو بدهيم اما اگر من رييس جمهور آمريكا بودم(آخه مي‌دونيد كه تو آمريكا مي‌توان گاوباز بود و رييس جمهور شد، چه برسه به من!) براي منافع مردم آمريكا هم كه شده اجازه مي‌دادم مردم خاورميانه به حال خودشون باشند چون قطعا هزينه‌ي تحريك مردم منطقه رو و دخالت آنها را، آمريكايي‌ها خودشان بدجوري بايد بپردازند؛ همون جوري كه در عراق مي‌پردازند.
همين عدم ارتباط اقتصادي با ايران در اين سال‌ها واقعا به ضرر آمريكايي‌ها تمام شد، هر چند ما هم قطعا ضرر كرده‌ايم. از لحاظ سياسي هم اين نگاه خصمانه به ما ايراني‌ها و نيز نگاه قهرآميز براي ايجاد تغييرات با مدل غير بومي در خاورميانه واقعا شرايط را براي خود آمريكايي‌ها هم اصلا بهتر نكرده، چه برسد براي مردم منطقه؛ تنها تاثيرش افزايش تنفر مردم خاورميانه به آمريكاست.
الان هم نمي‌دانم سناريوي پرونده‌ي هسته‌يي ما را چه كسي مي‌نويسد و چه وضعي در انتظارمان است؟ از خودم مي‌پرسم ما ايراني‌ها ـ اعم از عامه‌ي مردم، فعالان سياسي و اجتماعي و دولت ـ اصلا مي‌توانيم در آن تاثيرگذار باشيم؟
واقعا مردم ديگر كشورها هم مثل ما هستند كه نمي‌دانند فردا در كشورشان جنگ مي‌شود يا صلح است؟ آيا مردم عادي از تمام كارهايي كه حكومت‌هايشان مي‌كنند و در آينده‌ي آنها و يا مردم ديگر كشورها تاثيرگذار است اطلاع دارند يا نه؟ مردم جهان به اين فكر مي‌كنند كه ديگر كشورها هم انسان هستند و تنها منافع خودشان نبايد ملاك تصميم‌گيري دولتشان براي جنگ افروزي قرار بگيرد؟ به هر حال اميدوارم گاومان نزايد، حداقل چندقلو نباشد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
الف ) لـطـفا بــــی رحــمـانـه نــقــد کــنــیــد!
ب ) آدرس ایمیل: aliasghar55@gmail.com