اكنون وقت سياست سكوت است، حتي اگر ردصلاحيت اصلاح طلبان در انتخابات خبرگان، انتخابات شوراها و ميان‌دوره‌يي مجلس زياد هم باشد كه هست، بهتر است سكوت كنيم به چند دليل:
- كشيدن موضوع به طور گسترده در رسانه‌ها طبق تجربه‌ي چند ساله‌ي گذشته هيچ نتيجه‌اي نداشته است كه اين بار داشته باشد.
- در صورت اعتراض به ردصلاحيت به طور آرام نتيجه مي‌تواند مثبت‌تر باشد چون از لحاظ رواني بار اصلاح اشتباهي كه در بوق نشده باشد براي ردصلاحيت كنندگان كمتر است.
- برخي از فرصت طلبان درون جبهه‌ي اصلاح طلبي از اعتراض كردن خودداري مي‌كنند و به زد و بند با طرف مقابل مي‌پردازند همچنان كه قبلا آن را مشاهده كرده‌ايم!
- مردم در چند سال گذشته از تنش سياسي خسته شده‌اند، براي همين شايد برعكس به اين اعتراضات واكنش نشان دهند.
- اعتراضات شديد كه بخشي از آن به دليل به دست آوردن فرصت انتخاباتي فرض مي‌شود در مخاطبان تاثير بسيار شديدي نسبت به سيستم ايجاد مي‌كند كه حتي خود كانديداي ردصلاحيت شده هم آن قدر ناراحت نيست چون مي‌داند كه كاري سياسي است و راه حل سياسي دارد، لذا چنين مخاطباتي در موقعيت‌هاي بعدي هم يا در انتخابات شركت نمي‌كنند يا ديگر آن گروه سياسي را فاقد ثبات نظر سياسي قلمداد خواهند كرد.
اين مشي ابراهيم يزدي را خيلي مي‌پسندم كه علي‌رغم رد صلاحيت تمام كانديداهاي نهضت آزادي به راحتي گفته به ليست اصلاح طلبان راي مي‌دهيم.
بهترين راه پيشنهادي من اين است كه ضمن تغيير روش اعتراض به ردصلاحيت‌ها و رايزني براي متقاعد كردن مسوولان فعلي انتخابات به برخورد مصلحت‌آميز با اين مساله، ليستي از كانديداهاي باقي‌مانده تهيه كنند و با سكوت كامل به استقبال انتخابات بروند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
الف ) لـطـفا بــــی رحــمـانـه نــقــد کــنــیــد!
ب ) آدرس ایمیل: aliasghar55@gmail.com