شب هاي معنويت در تهران

امشب چه شبي بود، من با مطهره خانوم به چند جا سر زديم، در كانون توحيد كه بيشتر فضايي روشنفكري دارد چه جمعيتي آمده بودند مانند هر سال شايد هم بيشتر، در آنجا كديور صحبت مي كرد درباره ي حب متقابل خدا و بندگان. از جمع وبلاگ نويسان، الپر، هادي حیدري و تاجزاده رو ديدم، مي خواستم راه اندازي وبلاگ تاج زاده رو تبريك بگم اما دور نشسته بود، نشد چون دعا كه شروع شد بايد به دانشگاه تهران مي رفتيم. به مسجد دانشگاه تهران نيز وسط دعا رسيديم، جمعيت مردم و دانشجويان خيلي زياد بود. به دانشگاه تربيت مدرس هم رفتم، دانشجويان در مسجد دانشگاه در حال خواندن صد ركعت نماز به مناسبت شب قدر بودند. تا دم در كوي دانشگاه تهران هم رفتم اما وارد آن نشدم، هر سال كه از جمعيت پر پر مي شود، امشب هم همينطور به نظر مي رسيد. تو چند نقطه از جمله خيابان هاي خوش، هاشمي، كارگر شمالي، يادگار، آزادي، ميدان حر و چند جاي ديگه هم كه رد مي شدم حضور مردم در مساجد بسيار چشمگير بود و تهران امشب غرق در معنويت بود.

جالب تر اينكه شايد به تيپ مردم و جواناني كه مي آمدند اگر نگاه مي كردي مي گفتي كه مگه اينها هم مسلمانند، آخه ماشاالله به بركت [...] آدم ها ظاهر بين شده اند و ديگه آدم زياد راحت نيست كه هر چي بخواهد بپوشد. نمونه اش خود من كه بعضي وقت ها دوست دارم پيراهنم را روي شلوارم بياندازم يا گاهي وقت نمي كنم ريشم را بتراشم، اصلا نگاه مردم به آدم عوض مي شه، به راحتي احساس مي كني، بعضي ها اون روز بيشتر تحويلت مي گيرند و بعضي ها هم كمتر از ديروز و مي گويند كه بالخره دولت عوض شده و تو هم بله! انگار خيلي پر چونگي كردم، اصلا داشتم درباره ي يه چيز ديگه مي نوشتم. انشاءالله عبادت هاي همه ي مومنان در اين شب عزيز قبول حق باشه، يا علي.

اگه فرصت داشتيد خطبه ها ي نهج البلاغه رو با ترجمه اش بخوانيد، خيلي جالبه که حکومت مدعي را با حکومت علوي مقايسه کنيم!