حق شهروندی کروبی و اشتباه رادیکال ها

با تجمع در خانه ی شیخ مهدی کروبی و فحاشی به او چه چیزی عایدشان می شود؟ می دانید دشمنان جمهوری اسلامی در پس حمایت های ظاهری از کروبی چه لبخندها که به همه ی ما نمی زنند؟ خواه ناخواه کروبی بخشی از این نظام است و اگر او و امثال او را بگیریم، به تدریج این "نظام" است که لاغر و لاغرتر می شود. کروبی خود نیز می داند که در این نظام او کروبی است وگرنه همین که تکانی بخورد دیگر "نه تو مانی و نه من" است.

یک استراتژی در قبال کسانی که اشتباهاتی را مرتکب شده اند این است که اگر پوست موزی به زیر پایشان افتاد با فشاری مضاعف آنها را حل دهید که به قعر چاه سقوط کنند و راه دیگر گرفتن دستشان است که حداقل بیشتر پایین نروند و یا کمک شوند تا به بالا کشیده شوند.

اما این پوست موز که سال گذشته به زیر پای همگی ما اعم از اصولگرا و اصلاح طلب و غیره افتاد چه بوده؟ تبلیغات و تشویق های زیرکانه ی رسانه های بیگانه و نیز عوامل مشکوک داخلی که با زیرکی موفق شدند افکار عمومی را شکل دهند و سر رشته ی کار را تا حدود زیادی هدایت کنند.

البته این دو طرفه است، اصولگرایان می توانند تمام شعارهای سرداده شده ی سال گذشته را به گردن کروبی و موسوی ننویسند، می توانند نیت آنها را از ابتدا بر هم زدن بازی ندانند، می توانند آنها را همانطور که رسانه های بیگانه تبلیغ می کنند به دنبال براندازی نظام ندانند، می توانند شکسته شدن حرمت مقامات عالی نظام را هدف از پیش تعیین شده ی آنها ندانند، می توانند از برقدرت بودن خود علیه مخالفان سیاسی استفاده نکنند و بخشی از نیروهای سیاسی که از ابتدای انقلاب با آنها متفاوت می اندیشیده اند را شری ندانند که باید از آن خلاصی یافت، آن را فرصت بدانند و در صدد اصلاح آن باشند.

اطلاح طلبان هم می توانند اشتباهات طرف مقابل را به حساب مقامات عالی نظام ننویسند و همه ی کوتاهی ها را به ایشان نسبت ندهند یا اینکه بین تحریک کنندگان و متخلفانی همچون قاضی مرتضوی و مقامات عالی نظام تفاوت قائل شوند، تخلفات اعضای شورای نگهبان را اشتباهات شخصی بدانند و نه دستور مقامات عالی کشور، استراتژی امثال سردار مشفق و دوستانش را تصمیم اشتباه و تخلف آنها بدانند و نه استراتژی نظام و برنامه ی دیکته شده ی مقامات عالی کشور.

خدایا دشمنان ما را از احمق ها قرار بده و نه دوستان و مخالفین را. گویا اگر ما در رشته های علمی در جهان پروفسورا نداشته باشم اما در بلاهت و حماقت اینقدر داریم که دشمنان و مخالفین از آن به خوبی بهره مند هستند ولذا با فتنه ی پارسال بیگانگان دیگر به حمله ی نظامی خارجی و تحریم های بین المللی نیاز نداریم، خودمان اینقدر تواناییم که ایران و اسلام را با دست خودمان و یک باره به خاک می نشانیم.

اما درباره ی کروبی به یک نکته اشاره می کنم. در اتخابات پارسال کاندیدای اصلاح طلبان آقای موسوی بود اما آقای کروبی هم کاندیدا شده بود. شاید در نگاه اول ما باید یا خودشکی می کردیم که ایشان کناره گیری کند یا در انتخابات او را رقیب خود می دیدیم و به رقابت با او برمی خیزیدیم اما ارزیابی ما این بود که چون رای کروبی بسیار ناچیز خواهد بود لذا بودنش از رای ما کم نخواهد کرد و اگر با او مخالفتی کنیم همین مخالفت ما می تواند برای او بهترین تبلیغ باشد. نتیجه ی انتخابات که اعلام شد هم آقای موسوی و هم آقای کروبی و رضایی به نتیجه اعتراض داشتند اما آرای آقای کروبی اینقدر کم بود که اگر بگوید رای او 10 برابر هم بوده باز هم می شود سه میلیون رای!

منظور اینکه جوجه افراطیان اصولگرا که هر شب به در خانه ی کروبی می روند و به فحاشی و شیطنت می پردازند غیر از بزرگ کردن مخالفشان هیچ کاری نمی کنند. آقای کروبی اگر 100 سال شعار می داد و می گفت که به هر نفر یک میلیون تومان پول می دهد هم اینقدر حامی پیدا نمی کرد که الان مردمی به خاطر حماقت های اینچنینی از مظلوم حمایت می کنند.

من با اشتباهاتی که آقای کروبی سال گذشته کرده و هنوز هم دارد مخالفم و این را به صراحت اعلام کرده ام ولی وقتی می بینم کروبی در خانه است و احمق هایی به نام اسلام در شب احیا به در خانه اش می روند و فحاشی می کنند، ناچارم از مظلومیتش بنویسم و بی رحمی مخالفان. نگران این بزرگ کردن های بی حساب و کتابم که آن وقت چطور می شود کروبی را کنترل کرد. این چند روز کروبی بیش از هر زمانی رسانه ای شده است و دیشب همسر کروبی هم برای اولین بار با بی.بی.سی مصاحبه کرد، این تنها نتیجه ی حماقت های افراطیان اصولگراست.

یک جمله هم درباره ی نفاق این افراطیان بگوییم، همانها که منافقانه خود را طرفدار رهبری می خوانند و ما را مخالف. مگر پارسال رهبر برای چندمین بار نگفته بود(نقل به مضمون) که جوانان شور ورشان ندارد و اعمال خلاف قانون انجام ندهند و بگذارند کارها قانونی پیش برود پس چرا لباس شخصی ها اینچنین بهانه به دست دیگران می دهند؟ چرا نیروی انتظامی جلوی این شعبان بی مخ ها را نمی گیرد یا دیر وارد عمل می شود؟

من از اعمال آقای کروبی و نامه ی احمقانه ای که فاطمه کروبی به رهبری نوشته است دفاع نمی کنم، اما از حقوق شهروندی کروبی دفاع می کنم، همانطور که اگر کسی بخواهد با قاضی مرتضوی یا سردار مشفق برخوردی خلاف قانون کند برآشفته می شوم. اگر قرار به برخورد قانونی با کسی باشد آقای کروبی هم مانند دیگران با شکایت قانونی به دادگاه احضار خواهد شد اما این برخوردها نتیجه ی کاملا معکوسی دارد. اگر شکایت شد دادگاه باید به شکایت رسیدگی کند و آقای کروبی موظف به تبعیت از قانون است. ایراد ما این است که با کروبی اینچنین خلاف قانون برخورد می شود و کسی هم پاسخگو نیست و از طرف دیگر وقتی دوستان ما از سردار مشفق به صورت قانونی شکایت می کنند تاکنون پاسخی به آنها داده نشده؛ البته همچنان امیدوار به رسیدگی هستیم.

و اما در خبرها بود که تجمع کنندگان در مقابل خانه ی کروبی از اعضای بسیج بوده اند. نمی دانم یا چنین نیست که خدا کند نباشد پس چرا تکذیب نمی شود و اگر چنین است که فاجعه؛ از یک طرف حفاظت از کروبی بر عهده ی پاسداران است و از طرفی بسیجیان به خانه ی او حمله می کنند! این کارها خنده دار است، خب بگویند همان پاسدارها به جای محافظت او را کتک بزنند و به او فحش بدهند! امیدوارم چنین خبرهایی واقعیت نداشته باشد اما متاسفانه بر مبنای سخنان منتشر شده و تکذیب نشده ی سردار مشفق چنین خبرهایی بسیار باورپذیر شده است.

فکر می کنم جنس برخورد با آقای کروبی مانند برخورد با مرحوم آقای منتظری است. هر چند آقای کروبی در آن ماجرا خودش بی تاثیر نبود و الان دارد به سر خودش می آید اما از منظری دیگر می خواهم بگویم نحوه ی برخورد با مرحوم آقای منتظری اتفاقا به تاثیرگذاری بیشتر آن مرحوم در زمینه ی سیاسی کمک کرد، همان اشتباهی که پرفسورهای مرده زنده کن ما دارند با نفر پنجم انتخابات سال گذشته می کنند.

هر کس به دنبال بازگشت امور به قانون است ابتدا خود باید به قانون برگردد، برخورد غیرقانونی فقط به طرف مقابل مجوز عمل غیر قانونی را می دهد.

پی نوشت:

"مصاحبه ی آقای خاتمی با خبرگزاری فارس" یا "مصاحبه ی خبرگزاری فارس با آقای خاتمی"، اتفاق بیسار مهم و نشانه ی مهمی می تواند باشد. در یادداشت بعدی احتمالا این موضوع را بررسی خواهم کرد.

پی نوشت 2 :

تا پیارسال تقریبا هر ساله چه زمانی که در نوشهر بودم و یا زمان دانشجویی در گرگان و چه در این سالها در تهران در راهپیمایی روز قدس شرکت می کردم و تکلیفم هم معلوم بود. روز قدس تعریف خودش را دارد و به این و آن مربوط نمی شود. حتی اگر در ایران جمهوری اسلامی هم نباشد روز قدس روز قدس است. اما پارسال شرکت نکردم. دیروز اما به خاطر اینکه شب احیا تا سحر بیدار بودم خوابم برد و نتوانستم برسم، البته بعد از ظهر که از میدان هفت تیر رد شدم و آن همه نیروهای پلیس ویژه را دیدم زیاد هم دلم نسوخت که نرسیدم شرکت کنم چون فضا که سیاسی می شود به آدم نمی چسبد. به جایش اینجا برای روز قدس می گویم "مرگ بر اسرائیل" و در باقی روزهای سال هم می گویم "جانم فدای ایران".

پس نوشت:

بعد از ارسال این یادداشت، یک دوست بسیجی خبر داد که در روز قدس از حاج علی فضلی جانشین بسیج شنیده که گفته است:

"اتفاقات شب گذشته (پنج شنبه شب در منزل کروبی) هیچ ربطی به بسیج نداشت و افراد خودسر مجری این کار بودند."

این دوست بسیجی همچنین درباره ی این اتفاق نوشته است:

"به نظر بنده هم آنهایی که رفتند در خونه کروبی و آن اتفاقات را اجرا کردند صددرصد کاراشتباهی کردند و با این کارها همان کاری را می کنند که کروبی می خواهد. 

به عنوان یک بسیجی از کارهای انجام شده در جلوی منزل کروبی تبری می جویم به مانند خیل عظیم بسیجیان در آن شب عزیز مشغول استغفار و طلب عزت برای ایران اسلامی و رهبر عزیزتر از جانشان بودند."