بگومگو با محمدعلی رامین در نمایشگاه قرآن

سه شنبه ی گذشته در حاشیه ی بازدید از نمایشگاه قرآن با محمدعلی رامین - معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد - برخوردی داشتم که بیان بگومگویمان خالی از لطف نیست.

آقای رامین در یکی از غرفه های پایین شبستان مصلا نشسته بود و داشت در دفتر یادبود آن غرفه چیزی می نوشت. دو نفر دیگر هم دور آم میز نشسته بودند. چند نفر از مسوولان آن غرفه هم دور و بر رامین جمع شده بودند. از جلوی غرفه که رد می شدم، سرش را بالا گرفت و مرا دید. آقای رامین از دو - سه سال پیش در حاشیه ی یک مصاحبه من را می شناسد. رفتم جلو، سلام و علیکی کردیم و حال و احوالی.

چون اتفاقا همان روز یادداشت " دستور وزارت ارشاد خلاف نظر رهبری " را نوشته بودم، از آقای رامین پرسیدم که "آیا این بخشنامه به روزنامه ها که می گویند صادر کرده اید واقعیت دارد؟". گفت "بالاخره تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها". گفتم "کار اشتباهی بود"، گفت "خب، حالا بگو که چی بود؟".

آقای معاون مطبوعاتی که خودش از محتوایش اطلاع داشت، می خواست من بر زبان بیاورم تا اطرافیانی که آنجا بودند متوجه شوند، من هم توضیح دادم که: "کار اشتباهی بود که روز چهارشنبه رهبری از وحدت سخن گفت و جنابعالی صبح پنج شنبه بخشنامه ی ممنوع التصویر و خبر شدن آقای موسوی و آقای کروبی و آقای خاتمی را صادر کردید".

رامین با صدای بلند و طوری که اطرافیان بشنوند گفت "آن سه ملعون!". گفتم، نخیر، آقایان خاتمی، ..." وسط حرفم پرید و گفت "لعنت الله علیه". بی درنگ به نمایندگی از همه ی دوستان سبز به رامین گفتم "لعنت الله بر شما. من منظورم آقایان خاتمی، .." دوباره گفت "لعنت الله علیه" و من دوباره پاسخش را دادم "لعنت الله بر جنابعالی". بار سوم هم گفت و پاسخ گرفت.

بعد رامین توضیح داد که این سه نفر جاسوس صهیونیست ها هستند". من هم پاسخش را مثل خودش دادم، گفتم که "شما نفوذی و جاسوسید آقای رامین!". پرسید "یعنی چی که من جاسوسم؟"، گفتم "یعنی اینکه انگار برنامه داری که بین همه اختلاف ایجاد کنی، این بخشنامه اشتباه بود".

کمی جاخورده بود و اطرافیانش هم که سلام و علیک و برخورد اولیه ی ما را دیده بودند تعجب کرده بودند. سرش را پایین انداخت و می خواست به نوشتن در دفتر یادبود آن غرفه ادامه دهد که دستم را جلو بردم و گفتم خدا نگهدار. اما دستش را جلو نیاورد، گفت "دیگر نجس شدی، هر کسی که پشت سر خاتمی نماز بخواند نجس است". پاسخش را دادم که "حتما به خاطر دارید دو سال پیش در بین مصاحبه، اصرار داشتید که در نماز خانه جلو بایستید ولی حاضر نشدم پشت سر جنابعالی نماز بخوانم برای همین فرادا خواندم تا نجس نشوم!".

پس از رد و بدل شدن این جملات بود که یکی از کسانی که دور میز کنار رامین نشسته بود دست من را گرفت و چند کلامی با هم صحبت کردیم و آن شخص هم متوجه بی منطقی رامین شده بود ولی جناب آقای رامین اینقدر از مرحله پرت هست که حتی نمی داند چند روز دیگر قرار است کنار گذاشته شود!

پی نوشت 1: 

آقای رامین اصرار زیادی دارد که برای رهبری واژه ی "امام خامنه ای" را جابیاندازد اما با وجود این همه اصرار بر پاچه خواری، حتی در دفتر آقای خامنه ای هم او را آدم حساب نمی کنند و مسخره اش می کنند. در گزارشی که سایت بیت رهبری از حاشیه ی بازدید از نمایشگاه کتاب در اردیبهشت ماه تهیه کرده بود، به صراحت نوشته بود که آقای رامین هی می خواسته به جلو برود که خودنمایی و پاچه خواری کند اما اینقدر جلوش را گرفته بودند که حوصله اش سر رفته و رفته پی کارش.

عین جملاتی که در گزارش سایت دفتر رهبری درباره ی تلاش محمدعلی رامین برای پاچه خواری آمده بود اینچنین است:

" نیم‌ساعتی از بازدید رهبر گذشته بود كه یكی از معاونین (غیرمرتبط با كتاب) وزیر ارشاد آمد. خواست برود جلوتر كه محافظی جلویش را گرفت. محافظ دیگری به شوخی گفت: ایشان معاونِ فلان هستند،‌ تعطیل‌تان می‌كنندها! بعد خود معاون گفت: ما از بس خودمان فاصله می‌گیریم، دیگر كسی ما را نمی‌شناسد.

یك‌بار دیگر هم در مراسم شب‌های محرم این معاون وزیر را دیده‌بودم كه می‌خواست برود جلوتر و نمی‌گذاشتند و او سعی می‌كرد خودش را بیشتر بشناساند و متوجه نمی‌شد كه محافظ می‌گوید: می‌شناسم‌تان، ارادت دارم خدمت‌تان ولی همین جا تشریف داشته باشید. وقتی معاون وزیری خودش را بزرگ‌تر از وزیر ببیند یا حس كند، همین هم می‌شود.

... معاون غیر مرتبط وزیر چند دقیقه بعد به حلقه‌ اول نزدیك شد. مثل روز روشن بود كه خیلی زود باز هم از ردیف اول بازدید دور می‌شود. خودش هم اگر به عنوانش دقت می‌كرد می‌فهمید غیرمرتبط است و غیرمرتبط باید عقب بایستد.

... چند دقیقه‌ای بود كه معاون غیرمرتبط را نمی‌دیدم. احتمالا حوصله‌اش از این همه كتاب سر رفته بود و رفته بود پی كارش! "

پی نوشت 2:

یکی از غرفه های نمایشگاه قرآن به شکل زننده ای به محاکمه ی آقایان خاتمی، موسوی، کروبی و هاشمی اختصاص دارد. سعی می کنم که یادداشتی درباره ی آن بنویسم.