تاج زاده شب انتخابات چه گفت

مهم نیست که کسی تکذیب کند یا خیر، برای امثال من مهم بیان این حقیقت است که وقتی مهندس موسوی پیش از آغاز شمارش آرای انتخابات مدعی پیروزی قطعی خود شد، ساعتی پس از آن، مصطفی تاجزاده چه گفت؟

آن گفته ی تاج زاده دلیل مظلومیت او و جریانی است که در این سالها همواره از سوی "جناح راست و نیز چپ های سنتی مانند جریان آقای کروبی و مهندس موسوی"، «تندرو و افراطی» خوانده می شدند.

در اوج هیجان فضای سیاسی، تاج زاده به مثابه یک اصلاح طلب واقعی، حاضر نشد چارچوب اصلاحات را بشکند و به وادی دیگر! بیافتد؛ زیرا هدف، برنامه، راه و نیز خط قرمزهایمان مشخص است و هیچگاه اصلاحات را از راهی غیر از راه قانونی و درونی نخواسته و نمی خواهیم. همواره بر فعالیت حزبی برای نظم بخشیدن به پیگیری مطالبات جامعه و معیار بودن صندوق رای تاکید کرده ایم و هیچ گاه اساسا تمایلی به تزریق هیجانات بی نتیجه و کشاندن مردم به خیابان و نمایش های اینچنینی نداشته ایم.

لذاست که تاج زاده در نیمه شب شنبه یعنی چند ساعت پس از اعلام آنچنانی پیروزی مهندس موسوی(که درباره ی آن یادداشتی جداگانه خواهم نوشت)، در جمع اعضای ستاد کوشک(یکی از ستادهای مهندس موسوی) خطاب به حاضران با اشاره به نتیجه ی رسمی اعلام شده، گفت که به خانه ها برویم و پرونده ی این انتخابات را ببندیم تا انتخابات آینده.

مصطفی تاج زاده  تا عصر آن روز(شنبه) که گویا به دستور همان جریان متخلف در جنایت کهریزک بازداشت شد، این سخن را بارها تکرار کرد، هرچند با "پیگیری قانونی" ادعاها کاملا موافق بود، اما او که خود سالها در وزارت کشور انتخابات برگزار کرده، خوب می دانست اگر تخلفاتی هم شده باشد نمی تواند تاثیرگذار باشد و اگر تخلف بزرگی شده، همان شانتاژهای آقای احمدی نژاد در مناظره ها و سوءاستفاده های دولتی در تبلیغات بوده است؛ نه تقلب های گسترده در زمان شمارش آرا.

اما چرا مصطفی تاج زاده و باقی دوستان ما با این دیدگاه ها به زندان افتادند؟ یقین دارم اگر تاج زاده را بازداشت نمی کردند با لشکرکشی های خیابانی به شدت مخالفت می کرد و با حضور این جریان معقول و اصلاح طلب، قطعا قضایای بعدی اینچنین رقم نمی خورد. اما جریانی که نماد آن روزنامه ی کیهان است، پیروزی خود را در عدم حضور تاج زاده و امثال او می دیدند تا جریان مسالمت آمیز، پاک و سبز را به رادیکالیزم بکشانند؛ و چه خوب به هدفشان نائل شدند.

مسوولان امر باید برخلاف خواست و فشار بخشی افراطی جریان اصولگرا، با تصمیمات مدبرانه، به امثال جبهه ی مشارکت و مجاهدین انقلاب اسلامی، امکان فعالیت بدهند تا فضای سیاسی موجود با حضور نیروهای قانونمند و سازمان های سیاسی شناسنامه دار به تعادل و آرامش برسد؛ اگر اعتراضی هست که هست از راهش پیگیری شود و اگر انتقادی هست که هست با ملاحظه ی چارچوب های قانونی طرح شود.

قطعا اکنون انتقادات درونی جدی در جریان سبز وجود دارد، اما صرفا به دلیل فشارهای بیرونی به آنها پرداخته نمی شود، اما همین که فشارها کاهش یابد ما به انتقاد از راه های اشتباهی که در نه ماه گذشته طی شده است می پردازیم؛ به اشتباهات خود اعتراف می کنیم؛ همچنانکه این وضعیت در طرف مقابل هم صدق می کند، بخش اصلی اصولگرایان در این ماه ها تنها به واسطه ی فضای سیاسی موجود حاضر شدند انتقادات خود را از سیاست ها اشتباه و کابینه ی ضعیف احمدی نژاد مخفی نگه دارند.

اکنون بهترین عیدی نوروز برای ما، ادامه ی آزادی بازداشت شدگان سیاسی از جمله مصطفی تاج زاده، باز شدن فضای سیاسی و مطبوعاتی و نیز برگزاری دادگاه جنایات کهریزک و محاکمه ی مجرمان است که متهمان اصلی آن سالهاست متهم به کاشتن تخم نفرت و رانده شدن بخشی از مردم از نظام بوده اند و اگر درایت رهبری نبود، ادامه ی حرکت های آنها اوضاع را به مراتب بدتر ازاین می کرد و نفتی بر آتش بر پا شده بود.

پی نوشت:

امروز خبری را در سایت کلمه خواندم با عنوان «تجمع گسترده مادران و خانواده های زندانیان در مقابل زندان اوین». در بخش هایی از خبر آمده که

 «... شامگاه دوشنبه ۱۷ اسفندماه، علی رغم هوای بسیار سرد، جمعیت متحصنین به ۸۰۰ تن رسید ... همچنان تحصن خود را تداوم بخشیدند، ... دهها تن از ماموران انتظامی نیز در محل تجمع حضور دارند ... درخواستهای تجمع کنندگان که “آزادی تمام بازداشت شدگان” اعلام شده ... این تجمعات که تحت تدابیر امنیتی و حضور ماموران برگزار می شود، خانواده ها با در دست داشتن تصاویرِ فرزندان خود و شیرینی و گل، منتظر آزادی آنها بوده ... »

اتفاقا آن شب قرار بود یکی از دوستانمان آزاد شود و از قبل اطلاع داده بودند، برای همین من و همسرم به مقابل زندان اوین رفته بودیم؛ که البته آن شب آزاد نشد. کسانی هم که آمده بودند همه کسی را داشتند که قرار بود آزاد شود. من کسی را که «تحصن» کرده باشد ندیدم، اصلا تعداد افرادی که آنجا بودند حدود 100 نفر بودند، نمی دانم کلمه این تعداد را از کجا پیدا کرده است؟ هیچ عکسی هم دست کسی ندیدم. ماموری هم آنجا نبود، غیر از چند سربازی که نگهبان معمولی آنجا هستند. هیچ کسی برای درخواست آزادی نیامده بود، همه ی آنها برای تحویل گرفتن کسانی که از قبل اعلام شده بود قرار است آزاد شوند به آنجا مراجعه کرده بودند.

متاسفانه به نظر می رسد دوستانی که خبرهای اینچنینی منتشر می کنند انگار دنبال سیاسی و امنیتی کردن بیشتر فضا هستند و برای آن دست به خبر سازی می زنند اما این خبرها بیشتر مخاطبان را متوهم می کند و کسانی که واقعیت را نمی دانند با چنین تصوراتی، نتیجه گیری ها عجیبی هم می کنند. به نوبه ی خودم متذکر می شوم که چنین حرکت های اشتباهی، ادامه ی اشتباهاتی است که تا به حال انجام شده است.